Η Αντισεισμική Τεχνολογία έχει καταστεί πολύ προηγμένη τα τελευταία χρόνια, επιτρέποντας την κατασκευή νέων κτιρίων με υψηλές αντοχές σε φυσικά φαινόμενα, με κύριο στόχο την προστασία της ανθρώπινης ζωής. Ωστόσο, ένα μεγάλο μέρος των υπαρχόντων κατασκευών προέρχεται από περιόδους που οι γνώσεις για την αντισεισμική τεχνολογία ήταν περιορισμένες. Συνεπώς, πολλά από αυτά τα κτίρια δεν πληρούν τα κριτήρια αντισεισμικής αντοχής και είναι ευάλωτα σε σεισμικές δονήσεις, εμφανίζοντας προβλήματα όπως μικρή αντοχή, έλλειψη ακαμψίας ή πλαστιμότητας και παρουσία μηχανισμού μαλακού ορόφου – πιλοτή.
Επιπλέον, κάθε επέμβαση σε υπάρχοντα κτίριο, όπως η προσθήκη ορόφων, η αλλαγή χρήσης ή η τροποποίηση της γεωμετρίας, απαιτεί τον στατικό έλεγχο της κατασκευής. Πριν την μελέτη ενίσχυσης, πραγματοποιείται μια αποτίμηση της κατάστασης του υφιστάμενου κτιριακού οργανισμού για τις διάφορες δράσεις (σεισμικές, άνεμος, χιόνι, κ.λπ.). Εάν αναδειχθεί έλλειψη επάρκειας σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς και κανονιστικές διατάξεις, τότε αναπτύσσεται μια μελέτη στατικής ενίσχυσης με στόχο την αποκατάσταση και ενίσχυση του κτιριακού οργανισμού, ώστε να διασφαλιστεί η ασφαλής λειτουργία του.